peduli

Aku peduli katamu ,

Aku peduli anggapmu ,

Aku peduli hakimmu .

 

Kerna semua hakmu itu tdk sejengkal pun tahu ,

Dan aku , akan terus peduli dalam tidak peduli .

 

 

p/s : masih sesat walau jalan lurus .

Two ♥

Love is not about saying "I love u" ,

Love is not about saying how much I like u ,

Love is not about sweet talk ,

 

Love don't give a damn shit about it at all ,

Because ,

Two heart in love need no words .

Saya dan awak

Saya bukan sapa-sapa .

Sbb sy sah2 jadik saya sampai bila2 .

Saya x taw kalau awak suka saya .

Sbb sy xdak kuasa luarbiasa nk baca hati awak .

Saya x ckp awak suka saya .

Sbb gila xbole belah saya perasan .

Saya nk marah awak wat apa bukan hak saya .

Sbb sy bukan mak bapak awak .

Saya x ckp sy x suka awak .

Sbb entah esok lusa kalo sy suka awk x ke malu sy .

Saya x ckp awk x kenai saya .

Sbb sy pon kdg2 x kenai dri sy sndri .

 

Mungkin sy silap kt mana2 .

Sy pon manusia .

Kdg2 maaf x cukop .

Kalo ari ni kita x senyum , sy redha la .

Tak esok , lusa , sy yakin kita senyum gak .

 

 

p/s : lama dak sy biaq blog sy berkulat ? haha

Apalah salahnya berhenti

Apalah salahnya berhenti ,

Sekejap perjalanan dimensi ini ,

Toleh .

 

Bukan ketidakpintaran ,

Yang gelap dibangga , yang terang disika ,

Pun bukan tiada kekuatan ,

Lemas tenggelam di lautan kegilaan ,

Bukan juga tiada kelihatan ,

Gah api berjirankan tanah ,

Dan bukan satu ketidaksengajaan ,

Seolah Jahannam didakapan .

 

Aku itu aku ,

Tiada salahnya berhenti ,

Jadi apalah salahnya berhenti .

Tanah kechil di khatulistiwa

Dinding tiga , empat atau lima ,

Mahu tak mahu hendak tak hendak , bersegi juga .

Conteng hitam , putih atau merah ,

Mahu tak mahu hendak tak hendak , warna juga .

Lidah pahit , manis atau kelat ,

Mahu tak mahu hendak tak hendak , rasa juga .

 

Itu Ali , Ah Chong dan Muthusamy ,

Selatan pun , timur pun , barat pun , temu utara juga .

Nun di khatulistiwa , tanah ini kechil saja ,

Tahu tiada dua , apalah salah dijaga ?

 

Dan Ali , Ah Chong dan Muthusamy ,

Terkait kelingking tertunjuk telunjuk pun ,

Pabila mengah , tertinggung ditanah ini juga .

 

Dan ,

Menuju khatulistiwa itu ,

Menuju tanah kechil itu ,

Bersama .

Pintu ini

Bukan ketidaksengajaan , rapat , ketap dan kejap .

Bukan kesengajaan , loceng dikecingkan .

 

Haru aku biru .

Resah aku gelisah .

Porak aku peranda .

Geylang si manusia

Geylang si paku geylang ,

Geylang si manusia ,

Orang jadilah orang ,

Jadilah orang ,

Jangan binatang .


 
Nota kaki : saya pun manusia .

Bicara untuk dia

Saya diajar ,

Selepas Esa ,

Dahulukan dia ,

Seterusnya dia juga ,

Seterusnya pun dia ,

 

Tiada kata susun bicara ,

Betapa mulia persatu jerihnya ,

Dari menggendong beban di rahimnya ,

Hingga menggendong beban di bahunya ,

 

Dia itu mak saya ,

Dan saya sayang mak saya .

 

p/s : selamat hari ulangtahun kepada mak saya . semoga sentiasa di sinar keredhaan-Nya

 

Suatu petang tadi…

Gadis berambut curly berbaju pink belang : kak, ade tisu x?

Tiada jawapan….

Gadis berambut curly berbaju pink belang : macam cakap dgn dinding(perlahan2)

Sy hanya tersenyum kechil smbil memndang beliau d sebelah saya…

Gadis berambut curly berbaju pink belang : ahh,siallah!(smbil berlalu pergi)

 

Lokasi : d sebuah gerai d Putra Food Court

‘Monday’ ialah Isnin

Semester ini sy tdk suka melihat jadual klas sy yg begitu byk warna warninya…sy juga blom menbuat salinan dlm bntuk kertas utk d tmpal d papan putih meja saya,jadi sy terpaksa mmbuka menggunakan perisian Microsoft Excel andai mahu melihatnya…yer,nnti sy akn membuat salinan dlm bntuk kertas….

Hari ini Monday atau Isnin…sy bangkit d pagi hari dr kamar berwarna biru sy dan mncapi tuala sblm mmbuat rutin spt berkumur,gosok gigi,mandi dan lain2….utk informasi anda,sy bersiap utk mnimba ilmu…sy memulakan langkah bersama Azam menuju ke kenderaan sy iaitu TT saya…sblm sy terlupa,sy tdk menyisir rambut sy kerna sy jrg mmbuatnya…klas sy bermula 8 pagi d fakulti pertanian 2 yg terletak nun d atas bukit…Che Lah mmulakan sesi pemberian ilmu kpd kami hasil silibar Kultur Krustasea…pd 9.15 am,Che Lah tlah mmberikan msa rehat kpd mnda memandangkn pelajar beliau kelihatan sedikit tertekan atau stress…sy mnggunakan peluang itu tuk mnghisap rokok d tandas bersama2 3 jejaka lain yg tdk saya tahu nama…2 drpdnya menghisap rokok spt saya…selepas itu,sy mnyambung sesi olahan Che Lah hingga pukul 10 pg..utk pengetahuan anda juga,ingatan tdk mnyisir rmbut sy pd mulanya td,tiada kne mengena langsung dlm crita ini….

Jam 10 pagi sy bergegas ke klas Dr Shapoor yg mmberikan ilmu beliau dlm bentuk kajian Genetik & Pembiakbakaan Ikan…beliau jga mmberi rehat pd minda pda jam 11.10 pagi…sy jga mnghisap rokok ttp sedikit shj hasil pmberian kwn saya iaitu Maput atau Ringan Jahat…sekembalinya sy ke klas,Dr Shapoor mneruskan usaha beliau mmberi ilmu kpd kami…walaupon sy tdk faham langsung apa yg d ungkapkn ole beliau, sy berusaha menmpukan perhatian smbil fikiran melayang2…beliau mmbekalkn nota juga kps kami…terima kasih Dr Shapoor….beliau mnamatkan klas pd jam 12 tghari…

Sy dan Azam bergegas pulang dan smpat mmbeli nasi bungkus sbgai sntapan tghari di Putra Food Court..kami makan tghari d bilik sy bersama2 Safuan dan Hafifi…

Jam 2 ptg sy bergerak ke Ladang 10 utk amali Kultur Krustasea slps mndi dan mmbuat kerja lapangan dlm mengira isipadu kolam dan stok kultur…sy berada dlm kmpulan yg terdiri drpd sy,Nik Fazilah,seorang gadis,seorang lg gadis dan seorang jejaka berketurunan Cina…ya ,sy hnya tahu nama seorang sj ahli kumpulan sy….bagaimanapun kami tdk mnghadapi masalh dlm mnyiapkan kerja kmpulan kami…sy juga terserempak dgn kwn2 sy yg laen d Ladang 10,antaranya ialah Islah,Mie Afro,Panjang dan lain2…kerja lapangn itu tamat pd 4.20 ptg,40 minit lbih awal…sy pulang ke bilik…sempat juga meminum air d Putra Food Court bsama Azam sblm smpi ke bilik….sy bersiap lagi utk ke klas sterusnya…ahh,sblm sy lupa,sy terserempak dgn Umi iaitu pengurus kolej sy sblm sy smpi ke bilik dan brsmbang sekejap dgn beliau juga tdk lupa dgn Liyana atau Melah,Salsabila dan Didi…

Slpas bersiap,sy dan Azam bergerak ke FBMK untuk ke klas Bhs Arab pd 5 ptg…kami terkejut kerna tiada org d dlm klas sblm mndapt berita klas kami d tukar tmpat…itulah pegajaran kerna tdk ke klas pd minggu lpas…ilmu Bhs Arab d berikan ole Ustazah Siti sehingga pukol 7 ptg…klas Ustazah Siti mmbuatkn penat sy hilang….sy belajar dgn gembiranya….

Sy sebenarnya ingin mnymbung crita pd bahgian mlm ttp sy tdk larat pula…sy abeskn d sini sj lah…mngkin sy akn menulis lagi d ruangan bicara sy ini pd waktu lain….sekian,terima kasih...

Siapa Kisah

Menongkat dagu d palang besi smbil menghisap rokok…pandangan d tarik oleh segerombolan muda-mudi d bawah sana…riang dan gembira merehat minda d ujung minggu..ada yg bermaen papan luncur atau skateboard,ada yg mencucuk pinggang,ada yg brdiri,duduk dan pasti ada bermacam ragam yg tdk larat utk d taip oleh jemarikuwh…pelbagai aksi menjadi santapan matakuwh...keriuhan mereka bersaing dgn riuhnya deruman enjin kenderaan yg lalu…siapa kisah…

Dan siapa kisah andai si baju merah jambu terjerit pekik d situ?

Dan siapa kisah andai si baju hijau itu gah memegang botol air syaithan?

Dan siapa kisah andai si cantik itu tdk cukup bahan jahitan?

Dan siapa kisah andai mereka tdk kisah?

"Ini Kuala Lumpur, ini moden, ini fesyen, ini trend, ini style, ini begini, ini begitu, kao kesah kao kolot" antara frasa ayat yg mgkin jawapannya yg dpt d simpulkan oleh cetusan mindakuwh yg berfungsi ibarat gear2 yg berkarat…

Tdk betah hatikuwh menyimpulkannya kerna ak juga manusia,cuma kdng minda d suluh oleh hati agar berfikir…sambil menghembus asap rokok ak berlalu mneruskan tujuan…

Lokasi – hentian monorail bukit bintang

 

Ada dan tiada

Ada,tak pernah ada

Milik,tak pernah rasa

Punya,tak pernah lupa

Kita serupa tak sama

Kau kata punya gembira

Aku turut tawa

Walau tdk merasa

Kata ibu,"dia tetap bapa"

Aku mengiya walau tak rasa..

i think

they said 'love hate lies'..but when they start to love yet they start to lie...

PENAT

Akses internet telah pon d baek pulih…ohh..semestinya majority pengguna di kolej menunjukkan ekspresi emosi gembira…sejak sabtu yang lepas kolej seakan bisu berikutan sedikit masalah teknikal d pihak uspot…haha

Selasa, jam 4 pm, setelah mengoyakkan kertas jawapan dan asingkan kepada 2 bahagian seperti arahan Dr. Annie Christianus sebelom menghantar kpdnya lalu meminta maaf kerana mnjwb tdk menurut arahan beliau, berjalan keluar…maka tamat sudah peperiksaan akhirkuwh..balik dgn emosi lega smbil lagu iklan scoot emulsion d dendangkn oleh diri sendiri walaupon tahu suare tdk merdu bak buluh perindu…

Dalam kelegaan terasa sangat penat.. penat..penat..

Tidak tawu macammane mahu menerangkannya…dan sebentar lagi terusan memenatkan diri lagi…okeyh, perlu bersiap untuk pergi berpenat lagi…selamat maju jaya kepada semua yang maseh giat dan tekun menghadapi peperiksaan…

Jangan bikin onar d awal pagi

Bingkas mata tercelik…dalam kedinginan, cuba mengelak mataku bersua dgn cahaya pendafluor…ahh, siku terhentak badan gitar kayu berwarna hitam…ku tenangkn diri cuba memahami…ohh, mgkin kerna keletihan smlmnya…kelihatan laptopkuwh mnunjukn skrin muka 'welcome' dn menunggu kata laluan d masokkan smbil papan kekunci d timpa gitar…beg sekolahku d bwh kepalakuwh….ohh, inilah akibatnya andai waktu tidor yg tdk sempurna rancangannya...ku akui sebab musabab…

Lantas ku alihkan pndngan ke Motorola V3xx kuwh yg sedia menanti d sebelahkuwh utk berkhidmat mnunjukkan waktuh d kala seperti ini…ahhh, 5:30a.m….

Terlalu awal bagikuwh andai d kira faktor tenaga yg perlu d pulihkan…kenapa begitu awal sekali ku terjaga dari mimpi??yahh,kerna kuwh dpt mendengar dan merasakan onar keributan yg berlaku…keributan yg seolah2 peperangan…dan hanya d pisahkan dgn sekeping papan yg kuwh panggil pintu….apakah?mengapakah?

ADE HANJENG SESAT NAEK BLOK…BISING GILER…PASTU DAK2 NIE DOK HALAU SAMPAI HANJENG TUH MENGAMBIL JALAN SINGKAT DAN TANPA BERFIKIR PANJANG CUBA MEMBUINUH DIRI DGN TERJUN DARI TOP FLOOR..

Ini adalah post sebab hanjeng tuh!!!!haahah…smbil2 tgu klas pukol 8…..aiyohhh~

(Tp satu yg kuwh hairan…rumetkuwh si kasot, rilek jer tdo…bengang je gua kan….hahhahahha…)

Entry sifar

Menangguk di air tenang

Melihat wajah sendiri

Airmataku maseh bergenang

Bagai luka di sayat duri

Kehidupan penuh hampa

Menanti secebis kaseh

Bersedih duka nestapa

Hati berkelana maseh

Ke mana listrikmu

Menghilang kekuatan

Di mana listrikku

Seakan tak berkesan

Wajahmu menyerlahkan

Penantian suatu ego

Mana dingin bayu

Mana listrikku

mari berenungan

Apa yang nak dihiraukan

Mata sepet mata bulat

Kulit hitam kuning langsat

Jalan lurus jangan sesat

Pipit sama enggang

dah lama terbang sama

Inikan kita manusia

mengapa bermasam muka?

Palestin

Lihat itu,
Tawa nya di bedil,
Riangnnya di sangkarkn,
Tangisnya d curahkan,
Hati d kunci ketakutan…

Debu yg berawakan,
Dilanggar bedilan dihujan peluru,
Mandian kebiasaan…

Zionis, Israel, Amerika,
Engkau hebat,
Angkuh menanam keegoan,
Menyemai benci dunia,
Sehebat kereta kebal,
Sepantas jet pejuang,
Segah bom berangkai yg kau hujankan…

Tapi engkau lupa,
Palestin,
Palestin tetap berdiri,
Akan terus berdiri,
Di atas kereta kebal,jet pejuang dan bom berangkai,
Jasad Palestin yg rebah bukan tewas,
Kerana,
Jasad Palestin yg bernyawa,
Akan memijak keangkuhan rejim….

Biarpun tujahan peluru bak hujan,
Jihad Palestin hanya batu-batuan,
Tapi taufan beributan…

Allahuakbar!
Allahuakbar!
Allahuakbar!

*hanya cebisan luahan…Palestin akan tetap berdiri dgn izin Allah s.w.t

monolog

Sejenak bermonolog dgn hati sndri…manusia itu berbeda…aneh bila memikirkannya,lucu bila menyelaminya,senang mendampinginya,kepelbagaian emosi bergentayungan bila memahaminya…

 

Kadang2, tersalah tafsir…tafsiran yg d buat tnpa memahami...jangkauan pemikiran tdk serupa…tetapi langkah kita sama…kebenaran tentang kehidupan itu d depan mata…ak tdk menyalahknnya andai pndanganku d salah tfsir…ak tdk kecewa…ak bermonolog untuk diriku…pndanganku untuk diriku…untuk hatiku yg lemah…ak tdk tujukan utk sesiapa selain untuk aku…ak senang memerhati langkah manusia, kerna ak belajar sesuatu darinya…setiap persoalan yg timbol adalah untuk penyembuhan diri untuk mnjadi lebih baik…

Bersandar di bucu katil, ak asyik mndgr butir2 kata yg d tuturkan….kecelaruan hatinya seorang remaja…cerita yg d kisarkn jelas melukis konflik…konflik yg bisa mmbuat onar dlm persahabatan…3 jiwa terpampang dlm kotak pndanganku…si pahlawan mahukan kebenaran,si jejaka seolah mempunyai agenda dan si gadis keliru terhadap persoalan yg d mainkan…persahabatan yg bisa d goyahkn dgn hadirnya cinta yg blom pasti…usahlah d korbankan persahabatan itu….andai benar,persoalan itu akn terjawab dgn izinNya….kerna setiap kesabaran itu ada ganjaran d sebaliknya…

D meja bulat itu, seolah muram…benih yg d semai blom bercambah…benih yg di harap mnjadi pohon merimbun…rimbunan yg mampu meneduhkan si pengembara, menarik sang burung berkicauan d dahan yg kukuh, pohon yg gah….katanya pohon yg gah dgn cabang dahan mengikut iklim sekitaran…ya,benih itu perlu di siram di bajai…tp bukan di pangkas2 ketika mula bercambah…usah jadikan seakan bonsai yg bole di rimbun sesuka hati…biarlah pohon itu tumbuh dgn rimbunnya sendiri…bebas mncari cahaya matahari melakukan fotosintesis….usahlah di cantas2 mlah d semai dgn benih2 patologi dan perosak….biarlah ianya bebas bercambah d bwh matahari….benih itu mampu mncari air,nutrient dan cahaya,tp ttp mahukan siraman dan bajaan…bajailah dan siramilah, tp tdk bermkna benih itu perlu tumbuh mengikut kehendak si penyiram dan pembaja seolah bonsai….berilah ruang dahannya bercabang dgn sendiri….ruang pernafasan cara sendiri…meja bulat itu maseh muram melihat benih yg d semai….